Die lewe bly ’n legkaart. Elk sy eie prent. Jy self kies die grootte. Soms val al die stukke in plek. Die perfekte prent. Bes moontlik word dit teruggesit in die boks. Vergete saam met kiekies . En ou posseëls. ’n Stuk fluweel lint. Dalk ’n boodskap uit ’n krismis cracker. ’n Speelding uit ’n lucky packet. Niks van waarde net herinneringe.

My legkaartstukke lê vasgepen in tientalle A4 of A5 notaboekies. Sinne. Paragrawe. Hier en daar collages van waarhede agter op ’n Hulette’s pakkie suiker. ’n Metrokaartjie. Verweerde boodskappe wat my kind agterop ’n Pick ’n Pay slippie vir my geskryf het. Dié bêre ek soos goud. Ek het altyd geglo my Duinhuis is die laaste dele van my legkaart. Dat my prent uiteindelik al sy trimmings daar sal kry.

Toe nou nie.

Wreed ruk ek toe self my wortels uit. Nooit besef hoe delikaat daai wortelstelsel is nie. Dat jy genoeg grond rondom die wortels moet los vir oorplant. Vir nuwe groei. Vir nuwe lewe.

MYMER is my nuwe aflaaiplek. Gedagtes uit notaboekies. Die nuwe seisoen wat besig is om vlerke te kry.

Nuwe resepte wat getoets word in ’n piepklein kombuis. Ou resepte wat ’n nuwe gesig kry.

Boeke. Wyn. ’n Eetplek wat verbaas. Woorde. Tuinmaak. Dit wil ek als deel…want: dit sal die dinge wees waaroor ek hier in my nuwe ‘abode’ gaan mymer.

Daar is JOY en MAGIC in elke dag. Raap dit op. Maak dit joune. Mymer daaroor